Jongen Christine

Deze Bollebooswichtpagina is gekoppeld aan de Stapperloot-route Doornik
Wandel deze route met je smartphone.

CHRISTINE JONGEN
° Brussel, 1949.

De in Brussel in 1949 geboren Christine Jongen volgt aan de Université Libre de Bruxelles (ULB) eerst een opleiding psychologie, om vervolgens van 1975 tot ’76 als journaliste te gaan werken voor het weekblad Notre Temps. Vanaf  1977 gaat ze zich volledig toeleggen op het beeldhouwen, waarbij ze geïnspireerd wordt door de renaissancekunst, Indiase beeldhouwwerken van met name de Ellora-grotten in Maharashtra uit 600-1000 na Chr. en de Sri Brihadisvara-tempel in Tanjore, hoogtepunt van de hindoebeschaving van de Chola-dynastie, maar ook de 12de- en 13de-eeuwse Japanse portretkunst. Het bestuderen van kunstboeken, bezoek aan musea en talrijke reizen door Europa, India, China en Amerika verdiepen nog die interesse.Vanaf 1980 maakt Christine kleine wassen beeldjes, tussen 30 en 45 cm groot, waarvan ze één enkel exemplaar in brons giet, wat in een uniek werkstuk resulteert.

Nadat Christine Jongen in 1982 naar Gex in Frankrijk is verhuisd, gaat haar belangstelling meer en meer uit naar abstracte schilderkunst, zowel uitgevoerd met inkt als met olieverf, met muzikale composities als basis. De kunstenares laat zich vaak inspireren door muziek, waaruit in 1986 haar grote werkstuk  ‘Tension vers l’inaccessible’ voortkomt, waaraan ze maandenlang gewerkt heeft.

Christine werkt tussen 1990 en 1997 aan het essay À la recherche de formes, lisible online sur le site, c’est une réflexion sur les posibilités de poursuivre la figuration dans le respect des critères éprouvés par la tradition (‘Onderzoek naar ter plaatse zichtbare vormen – een bekijken van de mogelijkheden om op deze figuratie voort te bouwen met respect voor de traditionele criteria’).

Christine Jongen heeft onder meer tentoongesteld in Parijs, Brussel, Genève, Bordeaux, Béziers, Montreal, Rome (Vierde Internationale Biënnale), Barcelona, Avignon, Padua en op diverse plaatsen in Vlaanderen. In België nam ze deel aan diverse wedstrijden voor openbare fonteinen.

In Doornik heeft Christine vijftien bronzen beeldjes van historische figuren van 70 cm hoog gemaakt, die in de lente van 2004 op palen van 2,80 meter zijn opgesteld langs een toeristisch parcours door het stadscentrum. Een project van EO Design. Dit zijn vrijwel de enige werken van Jongen die op openbare plaatsen te zien zijn, haar meeste werken zijn in privébezit.

Tussen 2008 en 2011 maakt Christine Jongen een reeks werken op film die gebaseerd zijn op aquarellen. Daarmee tracht ze de complexiteit van muziek picturaal weer te geven door die in tijd en ruimte te spreiden, om zo muzikale kenmerken als herhaling en ritmeveranderingen uit te drukken. Ze legt zich daarbij een aantal regels op, waarbij vergroting en verkleining van details enkel zijn toegelaten met behoud van de oorspronkelijke beeldverhoudingen, als ook draaiing en horizontale of verticale symmetrie. Het werkstuk digitaal uitvoeren draagt bij tot de transparantie en luminositeit. Zo creëert Christine in 2011 ‘Triangles affrontés’, gebaseerd op drie grote aquarellen en in 2012 ‘Quatre pans rouges’, een film van 4 min. 14 sec., vertrekkend van twintig aquarellen.

Oeuvre (onvolledig):
2003-2004  Vijftien bronzen beeldjes langs educatief parcours Doornik in volgorde van de route:
– Le Péqueu, carnavalsfiguur met hengel, Quai Marché au Poisson.
– Louis XIV (koning Lodewijk XIV), Quai Marché au Poisson.
– Bruno Renard, architect van o.m. Doornikse concertzaal, Place Saint-Pierre.
– Le Chanoine (De Kanunnik), Rue des Chapeliers achter kathedraal.
 – Le Dragon (De Draak), Rue des Chapeliers nabij Belfort.
– L’Arbalétier (De Kruisboogschutter), Rue Saint-Georges.
– Childéric, de eerste Frankische koning, Place de Nédonchel.
– Saragosse, een wat simpele vondeling, Place Walter Ravez
– Le Serment (De Stadsverdediger), Grand-Place nabij Réduit des Sionsstraat.
– Pasquier Grenier, tapijtfabrikant, Grand-Place bij Lakenhal.
– Le Portier (De Poortwachter), Grand-Place bij Saint-Quentinkerk.
– L’Archer (De Boogschutter), bij Fort Rouge / Rode Fort.
– Le Tailleur des pierres (De Steenhouwer), Grand-Place bij Rue des Orfèvres.
– L’Évêque (De Bisschop), Place de L’Évêché.
– La Soeur hospitalière (De Verpleegster), Rue de l’Hôpital Notre-Dame.

De beeldjes van Childérik en Bruno Renard zijn ooit gestolen geweest, maar werden teruggevonden onder de grond op de binnenplaats van het huis van de dieven.

Klik voor andere routes op Routes
Voor andere Bollebooswicht-items klik je op Bollebooswicht