Deze Bollebooswichtpagina is gekoppeld aan de Stapperloot-route Boechout
Wandel deze route met je smartphone.
JENNEVAL
°Lyon, 1801
† Boechout, 18 oktober 1830
Op 18 oktober 1830 sneuvelt nabij het huidige park van landhuis Vijverhof aan de huidige Boechoutse Alexander Franckstraat Hippolyte Alexandre Dechet, bekend onder zijn artiestennaam Jenneval. Dat gebeurt tijdens een gevecht tussen de Belgische opstandelingen en Hollandse soldaten, die een uitval hebben gedaan vanuit Lier.
Jennevals lichaam is bijgezet in de crypte van het grote monument op het Brusselse Martelarenplein – voorheen Sint-Michielsplein – dat de slachtoffers van deze onafhankelijkheidsstrijd herdekt.
Deze Fransman, geboren in Lyon, is dichter en acteur, maar vooral bekend als tekstschrijver van de Brabançonne, het Belgische volkslied, waarvan de muziek door Frans Van Campenhout is gecomponeerd. De Brabançonne schijnt voor het eerst door Jenneval gedeclameerd te zijn in het Brusselse café L’Aigle d’Or in de Greepstraat, nadat een groep jongeren zich na gevechten in september 1830 daar ’s avonds op de eerste verdieping is komen amuseren. Naargelang de gebeurtenissen heeft Jenneval zijn tekst de dagen daarna nog aangepast, zodat er uiteindelijk drie versies bestonden.
Wanneer de Nederlandse koning Willem I in 1840 na de erkenning van het onafhankelijke België afstand doet van de troon, willen we stilaan de betrekkingen met onze noorderburen normaliseren. In dat kader wijzigt Eerste Minister Charles Rogier – zelf in september 1830 als leider van een groep Luikenaren naar Brussel getrokken om de opstand te leiden en lid geworden van het Voorlopig Bewind – enkele zinsneden van de Brabançonne. Met name de regels ‘Het artillerievuur heeft de oranjekleur op de vrijeheidsboom vernietigd’ en ‘Slaap in vrede, ver van de oranjekleur, onder de vrijheidsboom’ worden geschrapt. Die zijn al te onvriendelijk tegenover het Huis van Oranje, waaruit de Nederlandse vorsten komen. Charles Rogier wil met name van Nederland de vrije vaart op de Schelde verkrijgen, wat hem in 1863 inderdaad lukt.
Op 8 augustus 1921 wordt in een ministeriële rondzendbrief van Binnenlandse Zaken bepaald, dat enkel de vierde strofe van Rogiers tekst voortaan als het officiële Belgische volkslied wordt aangemerkt. Dat geldt zowel voor de Franse als de Nederlandse versie. Duitstalig België moet het stellen met een vertaling van beide versies in het Duits, wat twee verschillende Duitse teksten oplevert. Daardoor kan in Eupen je buurman een andere tekst zingen dan jij, terwijl je allebei de Brabançonne vertolkt.
Officiële Nederlandse versie:
O dierbaar België, O heilig land der Vaad’ren
onze ziel en ons hart zijn u gewijd.
Aanvaard ons hart en het bloed van onze ad’ren
wees ons doel in arbeid en in strijd.
Bloei, o land, in eendracht niet te breken,
wees immer u zelf en ongeknecht,
het woord getrouw, dat g’onbevreesd moogt spreken:
Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht.
Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht.
Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht.
Officiële Franse versie:
O Belgique, ô mère chérie,
à toi nos coeurs, à toi nos bras,
à toi notre sang, ô Patrie!
Nous le jurons tous, tu vivras!
Tu vivras toujours grande et belle
et ton invincible unité
aura por devise immortelle:
le Roi, la Loi, la Liberté!
le Roi, la Loi, la Liberté!
le Roi, la Loi, la Liberté!
Klik voor onze andere routes op Routes
Voor andere Bollebooswicht-items klik je op Bollebooswicht